برگردان به فارسی:دکتر آلاله وزیری
آنچه میخوانید بخش کوتاهی از فصل سوم کتابی است با عنوانWhy Group Therapy Works and How to Do It که در بخش انتشارات موسسهی همراه توسط آلاله وزیری و امیر حسین جلالی ندوشن و زیر نظر هادی رحیمیدانش جهت چاپ توسط انتشارات ارجمند در سال ۱۴۰۳ در دست ترجمه است.
در این بخش کوتاه نویسندگان به پرسشی بنیادین از زاویه نگاه تحلیل گروهی میپردازند: ارتباط سازنده و مخرب
چگونه بدانیم که یک ارتباط سازنده است یا مخرب؟
بر اساس طرحی از آنیتا سایمون روانشناس اهل آمریکای شمالی و یوون آگازاریان (۲۰۰۰،۱۹۶۷)، بنیانگذار نظریه انسان بهعنوان سیستم زنده و عملکرد سیستم محور آن، یوون آگازاریان، بن بنجامین، امی یگر و آنیتا سایمون در کتاب تحول گفتگو (۲۰۱۲) شرح میدهند که چگونه میتوانیم الگوهایی ارتباطی که احتمال موفقیت در حلوفصل مشکلات در تعاملات انسانی را افزایش یا کاهش میدهند شناسایی کنیم. آنیتا سایمون و یوون آگازاریان (۲۰۱۰)، سیستمی را به عنوان راهی برای تشخیص اینکه کدام رفتارهای کلامی احتمالاً منجر به انتقال اطلاعات میشوند و کدام یک این کار را انجام نمیدهند، شکل دادند. آگازاریان و همکاران (۲۰۲۰) سپس این یافته را در کار خود که دربارۀ تشخیص اهمیت شناسایی شباهتهای کافی با افرادی که سعی در ارتباط با آنها داریم بود به کار بردند.
اهمیت شباهت دیدگاهها، افکار و تجربهها
اگر اطلاعات و دیدگاههای ما خیلی متفاوت باشند قادر به بازشناسی خود در آنچه دیگران میگویند نیستیم؛ بنابراین ارتباط خوب مستلزم الگوهای مکالمهای است که در آن فرد بتواند آنچه که گفته میشود را تشخیص دهد و با آن ارتباط برقرار کند و بر پایه این تجربه خود را بسازد. از این راه است که ما میتوانیم تجربیات و هیجانات را به اشتراک بگذاریم. سایمون و آگازاریان (۱۹۶۷، ۲۰۰۰)، ایده استعاری چراغراهنما را برای توصیف ارتباطات مطرح کردند. ارتباط «چراغقرمز» فاصله و تعارض را افزایش میدهد. ارتباط«چراغ زرد» خنثی است و ارتباط «چراغسبز» نزدیکی و فرصتهای یادگیری جدید به وجود میآورد.
در ارتباطات «چراغقرمز» گروهی، شما به خودتان و دیگران یا همه دنیا حمله میکنید. ممکن است شکایت کنید یا از طعنه استفاده کنید یا پشت سر دیگران صحبت کنید یا هنگامی که اظهارنظرهای کنایهآمیز میکنید، با ادعای این که «فقط شوخی کردم» طفره بروید یا با قطع صحبت، پرسیدن سؤالات تحریکآمیز، طرح مخالفت یا رد بیادبانه ایدههای دیگران رقابتی عمل کنید.
در ارتباطات «چراغ زرد» گروهی، شما به افشای اطلاعاتی غیرشخصی دربارۀ خودتان و یا اطلاعاتی عینی دربارۀ دنیا میپردازید. شما حقایقی را بیان میکنید که در جهتدادن به خودتان و تصمیمگیری مفید هستند. سؤالات تشویقکننده میپرسید. به بیان نظرهای غیر مناقشهبرانگیز میپردازید. پیشنهاد ارائه میدهید. با بهکاربردن تقویتهای خنثی (با تکاندادن سر، گفتن هوم یا گفتن «میفهمم») به دیگران اجازه میدهید متوجه شوند که آنها را درک کردهاید.
در ارتباطات «چراغسبز» گروهی، شما (و دیگران) از جو گشوده و امنِ گروه الهام میگیرید. درک خود از دیگران را بیان میکنید. در هیجانهای آنها شریک میشوید و تجربیات آنها را منعکس میکنید. شما به سؤالهای آنها صادقانه پاسخ داده و ایدههای خود را بهصورت شفاف بیان میکنید. شما با مشارکت دیگران موافق بوده و برای آن ارزش قائل هستید و از آن برای توسعه مشارکت خود بهره میگیرید.