دکتر مهتاب معتمد
روز جهانی زن
نه از ازل،بلکه تا ابد ،در تقویم زندگان روزی به نام 8مارس، نغمه ای از برابری و همبستگی زنان را در سمفونی تاریخ به گوش جهانیان می رساند؛روزی که یادآور حماسه های خاموش و فریادهای رسای زنانی است که در گذر زمان و سال ها مبارزه حق خواهانه برای ساختن دنیایی که در چشمشان روشن تر و در کامشان عادلانه تر باشد،گام های بلندی برداشته اند.
زمزمهﻫـﺎی روز ﺟـﻬﺎﻧﯽ زن از دل ﺗـﺎرﯾﺦ، از درون ﻻﯾﻪ ﻫـﺎی رﻧـﺞ و ﺳـﺘﻢ ﻫـﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﻧـﺎن ﻣﺘﺤـﻤﻞ ﺷـﺪه اﻧـﺪ، از ﻣﺠـﺮاﻫـﺎی ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺑـﻪ ﺑﯽ ﻋـﺪاﻟﺘﯽ، از ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻫـﺎی رﯾﺸﻪ دواﻧﯿﺪه در ﺗﺎرو ﭘﻮد ﺟﺎﻣﻌﻪ، از ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی ﻧﯿﺴﺖ و ﻧﺎﺑﻮدﺷﺪه، ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﯽ رﺳﺪ.
اﯾﻦ روز، ﻓـﻘﻂ ﻧـﻐﻤﻪ رﻧـﺞ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺳـﺮود رﻫـﺎﯾﯽ و ﻃـﻠﻮع اﻣﯿﺪ اﺳـﺖ.8 مارس، ﯾﺎدآور ﻫﻤﺒﺴـﺘﮕﯽ زﻧـﺎن در ﻋـﺒﻮر از ﻣـﺮزﻫـﺎی ﻧـﺎﻣﻤﮑﻦ اﺳـﺖ؛ ﻣـﺮزﺑـﻨﺪی ﻫـﺎﯾﯽ ﻓـﺮاﺗـﺮ از ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ، ﻣﺬﻫﺐ ، اﯾﺪﺋﻮﻟﻮژی ،اﻗﺘﺼﺎد و ﺳﯿﺎﺳﺖ.
8ﻣـــﺎرس، روز اﺗـــﺤﺎد ﻧـــﺎﮔﺴﺴـــﺘﻨﯽ زﻧـــﺎن اﺳـــﺖ، ﺑـــﺮای ﺑـــﺮاﺑـــﺮی و ﺑـــﻪ درﺳـــﺘﯽ ﺑـــﺎﯾﺪ ﻃـــﻼﯾﻪ داران ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧـــﺎﻣـــﺸﺎن ﻧـــﻬﺎد؛ ﻫـــﻤﺎن ﻫـــﺎ ﮐﻪ اﺳـــﻮه ﻫـــﺎی ﺻـــﺒﺮ و ﺑـــﺮدﺑـــﺎری و خم به اﺑــﺮوﻧﯿﺎوردن ﺑــﺮای ﺳــﺎﺧــﺘﻦ ﺟــﻬﺎﻧﯽ ﺑﻬــﺘﺮﻧــﺪ؛ ﻫــﻤﺎن ﻫــﺎ ﮐﻪ در ﮔــﺬر زﻣــﺎن و عصرهای به ﻇـﺎﻫـﺮ ﻧـﺎﺗـﻤﺎم و ﭘـﺮﻣـﺸﻘﺖ و ﻏـﻢ ﺑـﺎر، اﯾﺴﺘﺎدﮔﯽ ﮐﺮدﻧـﺪ و در ﻋـﺮﺻـﻪ های مختلف،از ﻋـﻠﻢ و ﺳﯿﺎﺳـﺖ ﺗـﺎ ﻫـﻨﺮ و ورزش نام خود را بر صفحه های تقویم تمدن درج کردند؛ آن ﻫـﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑـﺎ ﺟﻬـﺪﻫـﺎ و ﮐﻮﺷـﺶ ﻫـﺎی ﺑﯽ وﻗـﻔﻪ ﺷـﺎن، ﺑـﻨﺎﯾﯽ از وﺣـﺪت و ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ و ﻫـﻤﺪﻟﯽ ﺳـﺎﺧـﺘﻨﺪ و ﭘﻨﺠـﺮه ﻫـﺎﯾﺶ را ﺑـﻪ اﻓـﻖ ﻫـﺎی ﺗـﺎزه ﺗـﺮ ﮔـﺸﻮدﻧـﺪ؛ اﻓﻖ ﺣﻖ ﺑﺮﺧﻮرداری از دﻧﯿﺎﯾﯽ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺗﺮ.
8مارس تکرار باشکوه بی قراری های زنان برای نجات بود؛همان ها که حتی اﻣﯿﺪ را ﻫــﻢ از ﻗــﻌﺮ دره ﻫــﺎی ﯾﺄس و دﻟــﻤﺮدﮔﯽ و رﺧــﻮت و ﺳﮑﻮن و ﭘــﺬﯾﺮش ﺗــﻘﺪﯾﺮ ﻧـﺠﺎت دادﻧـﺪ و ﺑـﺎزﺗـﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدﻧـﺪ .اﯾﻦ روز، ﻣـﺘﻌﻠﻖ ﺑـﻪ ﻫـﻤﻪ ﻣﯿﺮاث داراﻧﯽ اﺳـﺖ ﮐﻪ ﺛـﺎﺑـﺖ ﮐﺮده اﻧـﺪ ﮐﻪ ﺑﯽ آﻧﮑﻪ ﻣﺤـﺪودﯾﺖ ﻫـﺎ و ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻫـﺎ و ﭘﻠﯿﺪی ﻫـﺎ و ﭘـﻨﺪاﺷـﺖ ﻫـﺎی نااهلان ،از خود و راهشان برگرداندشان ،می توان برخاست و استعدادها و توانایی ها را شکوفا کرد.
روز ﺟـﻬﺎﻧﯽ زن، ﺗـﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻣـﻨﺎﺳـﺒﺖ ﺗـﻘﻮﯾﻤﯽ ﺑـﺮای ﮔـﺮاﻣﯿﺪاﺷـﺖ دﺳـﺘﺎوردﻫـﺎ ﻧﯿﺴﺖ،ﺑﻠﮑﻪ آﯾﻨﻪ ای اﺳــــﺖ ﮐﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻫــــﺎی ﻣــــﻮﺟــــﻮد را ﺑــــﻪ ﺗــــﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ .اﯾﻦ روز،ﻧـﺎﺑـﺮاﺑـﺮی ﻫـﺎی ﺟﻨﺴﯿﺘﯽ در زﻣﯿﻨﻪ ﻫـﺎی ﻣـﺨﺘﻠﻒ ﻣـﺎﻧـﻨﺪ دﺳـﺘﻤﺰد، ﻓـﺮﺻـﺖ ﻫـﺎی ﺷﻐﻠﯽ،آﻣــﻮزش و ﺑﻬــﺪاﺷــﺖ در آن ﻧــﻤﻮد ﻣﯽ ﯾﺎﺑــﺪ و ﻫــﻤﻪ را دﻋــﻮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺤﮏ ﻣﯽ زﻧــﺪ ﮐﻪ ﺑــﺮای ﻋــﺒﻮر از ﻧــﺎﻫــﻤﻮاری ﻫــﺎ، ﻫــﺮﮔــﺰ و ﻫﯿﭻ ﮔــﺎه، از ﭘــﺎی ﻧﻨﺸﯿﻨﯿﻢ ﺗــﺎ نه تنها ﺣﺎﻟﻤﺎن بلکه اوﺿﺎع ﻫﺮ دو ﺟﻬﺎن درون و ﺑﯿﺮوﻧﻤﺎن ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻮد.
ﮔـــﺮﭼـــﻪ در ﺟـــﻬﺎن ﻓـــﺮاﻣـــﻮﺷﯽ و دل ﮐﻨﺪن از ﻫـــﺮ ﭼـــﻪ ﻏﯿﺮ اﺳـــﺖ، ﺳـِﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ وزﻧــــﺪﮔﯽ. ﻫﻤﯿﻦ ﯾﮏ روز ﺳــــﺎل ﮐﺎﻓﯽ اﺳــــﺖ ﮐﻪ ﺑــــﻪ ﯾﺎد آورﯾﻢ ﺑــــﺮاﺑــــﺮی ﺟﻨﺴﯽ وجنسیتی ، ﯾﮕﺎﻧـﻪ راه اﺳـﺖ اﻣـﺎ ﻣﺴﯿﺮش ﭘـﺮﭘﯿﭻ وخم و سنگ آذین شده و پرچالش و صعب گذر. ﻫــﻨﻮز ﻣــﻮاﻧــﻊ ﻣــﺘﻌﺪد ﻓــﺮﻫﻨﮕﯽ، اﺟــﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗــﺘﺼﺎدی ﻣــﺘﻌﺪدی ﭘﯿﺶﭘــﺎﯾﻤﺎن وﺟــﻮد دارد ﮐﻪ ﺑــﺎﯾﺪ با ﭘﺸــﺖ ﮔــﺮﻣﯽ و ﻋــﺰم و اراده ﻫــﺎی اﺳــﺘﻮار و ﺑﯽ ﺧــﻠﻞ از ﻣﯿـﺎﻧــــــﺸـﺎن ﺑــــــﺮدارﯾـﻢ .در اﯾـﻦ ﻣـﺴﯿـﺮ ﻫــــــﺮ ﯾﮑـﻤـﺎن ﻧـﻘـﺸﯽ اﺳــــــﺎﺳﯽ دارﯾـﻢ .ﺗـﻐﯿﯿـﺮﻧــﮕﺮش ﻫــﺎ، آﻣــﻮزش، ﺗــﻮاﻧــﻤﻨﺪﺳــﺎزی و ﺣــﻤﺎﯾﺖ از زﻧــﺎن در ﺳــﺎﺣــﺖ ﻫــﺎی ﻣــﺨﺘﻠﻒ، ﮔﺎم ﻫﺎﯾﯽ ﺿﺮوری در ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻘﻖ اﯾﺪه ﺑﺮاﺑﺮی اﺳﺖ.
اﻣـﺮوز و در اﯾﻦ ﻣـﻮﻋـﺪ ﮐﻪ دﻫﺸـﺖ از ﻫـﻤﻪ ﺟـﺎ ﻣﯽ ﺑـﺎرد، و زﻧـﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن در ﻣﺴـﻠﺦ جنگ ها و خشونت ها گرفتار امده اند ،8 مارس و روز جهانی زن، ارزﺷﯽ ﺑﯿﺶ از پیش دارد.درﯾﻐﺎ ﮐﻪ زﻧـﺎن ﻫـﻤﭽﻨﺎن و ﻫـﻨﻮز، ﯾﺎ ﻗـﺮﺑـﺎﻧﯽ ﺟﻬـﻞ و ﺗـﻌﺼﺐ ﻣﯽ ﺷـﻮﻧـﺪ ﯾﺎ ﺧــﻮن ﺟــﺴﻢ و ﺟــﺎﻧــﺸﺎن را ﺑــﺮ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ رﯾﺰﻧــﺪ ﯾﺎ ﻫــﺮ دو .اﻓــﺴﻮس ﮐﻪ از ﭘﺴــﺘﻮی خانه ها تا بیغولهﻫـﺎی ﺑﯿﮕﺎری و ﻧـﻨﮓ و ﻋـﺎر ﺗـﺎ زﯾﺴﺘﻦ زﯾﺮ آﺗـﺶ ﻣـﻮﺷﮏ و رﮔـﺒﺎر گلوله ، ﺳـﺮﻧـﻮﺷـﺖ ﺷـﻮم ﺑﺴﯿﺎری از زﻧـﺎن، ﺑـﺎ ﺧـﺸﻮﻧـﺖ و آﺳﯿﺐ و ﺣﺘﯽ ﻣـﺮگ ﮔــﺮه ﺧــﻮرده اﺳــﺖ .ﺑــﺎ اﯾﻨﮑﻪ اﺷﮏ ﻫــﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ از ﭼــﺸﻢ ﻫــﺎی ﺑــﺎورﻣــﻨﺪان ﺑــﻪ ﻣــﻘﺎم ﺷـــﺮﯾﻒ اﻧـــﺴﺎﻧﯿﺖ ﺟـــﺎری اﺳـــﺖ، اﻣـــﺎ ﻫـــﻤﭽﻨﺎن 8مارس به ما می آموزد که با ﻫﻤﺒﺴــﺘﮕﯽ و ﺗــﻼش ﺑﯽ وﻗــﻔﻪ، ﻣﯽ ﺗــﻮان ﻃــﻠﻮع اﻣﯿﺪواری در اﻓــﻖ ﺗــﺎرﯾﺦ را ﺑــﻪ ﻧــﻈﺎره نشست. روزی ﮐﻪ ﺑــﻪ ﻣــﺎ ﯾﺎدآوری ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﺗــﻮاﻧﯿﻢ دﻧﯿﺎﯾﯽ ﻋــﺎدﻻﻧــﻪ ﺑﺮای زﻧﺎن و ﻧﺴﻞ ﻫﺎی آﯾﻨﺪه ﺑﺴﺎزﯾﻢ .ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ اﻣﯿﺪ.
